ulen yine başladık

evet ya gene başladık yazmak isteği bir süredir yokolmuştu ama bu gece ne olduysa birden yazasım geldi. yine boş bir yazı olacak ama yazıcam. kendimi iyi hissediyorum ama midemdeki ağrı bir türlü geçmiyo. evi özlediğim için olabilir. teorik olarak burası da benim bi evim gibi lakin insan sadece bir eve ev der gerisi tamamen misafirliktir. benim misafirliğim biraz daha fazla yatılı misafirliğe benziyo :) az kaldı hissediyorum biraz sonra herşey düzelicek. ve işte bak düzeldi kafamdaki sorular boşluklar üzüntüler ve hatta mutluluklar bile yok oldu bi anda. herşey boş ve anlamsız. ( iç ses: ne bekliyodun salak birşeylerin anlamlı olduğunu falan mı zannediyodun?) ve evet benimle ilk konuşan iç sesim oldu. :) haklısın iç ses herşey boş ve anlamsız yansın bu dünya :) yok yok yanmasın bu dünya yanarsa ben nasıl saçma sapan şeyler yazıcam? sanırım aptal bi yazı oldu. ama olsun yazdım en azından. sevgiler.